🕵️‍♂️ दहा मिनिटांचा पुरावा – बेंगळुरूतील ब्रिटिश नागरिक स्टुअर्ट हत्याकांडाची गूढ कथा

लेखक: अमर वासनिक
स्थळ: बेंगळुरू, कर्नाटक
कालावधी: जानेवारी १९९६

—

🔹 प्रस्तावना

कधी कधी गुन्हे उकलण्यासाठी पोलीसांकडे आधुनिक तंत्रज्ञान, CCTV किंवा डिजिटल पुरावे नसतात.
अशावेळी तपास अधिकाऱ्याची निरीक्षणशक्ती आणि तर्कशक्तीच सर्वात मोठं शस्त्र ठरते.

१९९६ साली बेंगळुरूमध्ये घडलेलं एक हत्याकांड या गोष्टीचं जिवंत उदाहरण आहे.
एका ब्रिटिश नागरिकाचा खून, त्याच रात्री त्याच्या महिला पार्टनरवर अत्याचार, आणि या सर्व गुंतागुंतीत पोलिसांना सत्यापर्यंत नेणारी फक्त एक ओळ — “मृत्यूपूर्वी दहा मिनिटांपूर्वी अन्न घेतलं होतं.”

—

🔹 घटनाक्रम – ५ जानेवारी १९९६

५ जानेवारी १९९६ रोजी सकाळी बेंगळुरू पोलिसांना चंद्रा ले-आऊट परिसरात एका परदेशी नागरिकाचा मृतदेह सापडल्याची माहिती मिळाली.
प्राथमिक तपासात समोर आलं की मृत व्यक्तीचं नाव स्टुअर्ट, मूळ ब्रिटनचा रहिवासी.
त्याच्या डोक्यावर आणि चेहऱ्यावर गंभीर जखमा होत्या. मृतदेहाजवळ मिळालेल्या एका शॉपिंग बिलमुळे पोलिसांना त्याची ओळख पटली.

त्या वेळेस पोलिसांना माहिती मिळाली की त्याच्याच महिला पार्टनरवर मागच्या रात्री बलात्कार झाला होता.
दोन्ही घटना एकाच रात्री घडल्याने बेंगळुरू पोलीस आयुक्तालयाने दोन स्वतंत्र तपास पथकं नेमली.
हत्याकांडाची जबाबदारी सोपवली गेली – इन्स्पेक्टर अब्दुल अजीम यांच्यावर.

—

🔹 दहा मिनिटांचं गूढ

पोस्टमॉर्टेम अहवालात एक वाक्य अजीम यांच्या नजरेत आलं –

> “मृत्यूपूर्वी केवळ दहा मिनिटांपूर्वी अन्न सेवन झालं होतं.”

 

याचा अर्थ असा होता की स्टुअर्टचा खून रेस्टॉरंट सोडल्यानंतर अवघ्या दहा मिनिटांच्या आत झाला.
परंतु त्याचा मृतदेह त्या रेस्टॉरंटपासून तब्बल आठ किलोमीटर अंतरावर सापडला होता.
एवढ्या अंतरावर पोहोचायलाच दहा मिनिटांहून अधिक वेळ लागतो, मग खून एवढ्या लवकर कसा झाला?

अजीम यांनी या विसंगतीवरून अंदाज बांधला की खून रेस्टॉरंटच्या पाच मिनिटांच्या परिसरातच झाला असावा.

—

🔹 तपासाची दिशा

त्या मार्गावर रात्री अजीम यांनी स्वतः आपल्या टीमसह तपास केला.
संपूर्ण परिसर शांत होता, कुठेही संशयास्पद हालचाल नव्हती.
तेव्हा त्यांच्या नजरेत आला – एक जुना पेट्रोल पंप, सध्या गोदाम म्हणून वापरला जात होता.

तेथे तैनात सुरक्षा रक्षकाने सांगितलं,

> “मी तर तीन दिवसांपूर्वीच ड्युटीवर आलोय, आधीचा गार्ड अचानक सुट्टीवर गेला.”

 

हीच ओळ अजीम यांच्यासाठी पहिला धागा ठरली.
त्या आधीच्या गार्डचं नाव होतं महादेवय्या.

—

🔹 गार्डचा कबुलीजबाब

सिक्युरिटी एजन्सीकडून महादेवय्याचा पत्ता मिळाला आणि पोलीस त्याच्यापर्यंत पोहोचले.
सुरुवातीला तो घाबरलेला होता, पण चौकशीत त्याने संपूर्ण सत्य सांगितलं.

> “त्या रात्री काही ऑटो ड्रायव्हर माझ्या गप्पांसाठी आले होते — फखरुद्दीन, शब्बीर, आणि सनाउल्ला.
थोड्या वेळानं एक परदेशी माणूस आला, त्याचं नाव स्टुअर्ट होतं.
ते ड्रग्जविषयी बोलत होते. स्टुअर्टने पर्स उघडताच त्यात बरीच रक्कम दिसली.
त्याक्षणी त्या तिघांनी त्याला लुटायचा प्रयत्न केला. विरोध केल्यावर त्याचाच जीव घेतला.”

 

—

🔹 अटक आणि न्याय

महादेवय्याच्या माहितीनुसार तिन्ही आरोपींना अटक करण्यात आली.
चौकशीत आणखी एक साथीदार समोर आला, ज्याने त्या ब्रिटिश महिलेला रेस्टॉरंटमध्ये लक्ष्य केलं होतं.
चारही आरोपींवर गुन्हा सिद्ध झाला आणि न्यायालयाने त्यांना आयुष्यभराच्या कैदेची शिक्षा सुनावली.
महादेवय्याला निर्दोष मुक्त करण्यात आलं, कारण त्याने गुन्हा पाहिला होता, केला नव्हता.

—

🔹 तपास अधिकारी अजीम – पोलिस आणि मानव दोन्ही रूपात

इन्स्पेक्टर अब्दुल अजीम यांनी या प्रकरणानंतर दाखवलेली मानवी संवेदनशीलता अनेकांसाठी प्रेरणादायी ठरली.
कैद भोगणाऱ्या आरोपींच्या कुटुंबीयांना त्यांनी मदत केली –
एका मुलीचं लग्न लावलं, एका आजारी आईसाठी औषधं दिली, मुलांच्या शिक्षणाची जबाबदारी घेतली.

वर्षांनंतर जेव्हा ते निवृत्त होऊन राजकारणात उतरले, तेव्हा एका निवडणूक सभेत त्यांनी पाहिलं —
त्यांच्याच पोस्टर वाटणाऱ्यांपैकी एक चेहरा परिचित होता – फखरुद्दीन.
तो म्हणाला,

> “साहेब, जेव्हा माझी आई आजारी होती, तुम्ही मदत केलीत.
आम्ही चारही जण ठरवलं – पुन्हा कधी गुन्हा करणार नाही.”

 

अजीम यांनी नंतर राज्यभरातील पोलीस रेकॉर्ड तपासले.
त्या चारही आरोपींपैकी एकाचंही नाव पुन्हा कधी गुन्ह्यात आलं नाही.

—

🔹 निष्कर्ष

हा खटला आजही कर्नाटक पोलिसांच्या इतिहासात “परफेक्ट इन्क्वेस्टिगेशन केस” म्हणून ओळखला जातो.
फक्त पोस्टमॉर्टेम रिपोर्टमधल्या एका वाक्याने आणि एका गार्डच्या लक्षात आलेल्या छोट्याशा गोष्टीने —
पोलिसांनी एक गुंतागुंतीचा गुन्हा उलगडला.

ही केस सिद्ध करते की —

> “तपासकाच्या बुद्धी, निरीक्षणशक्ती आणि संवेदनशीलतेपेक्षा मोठं शस्त्र कोणतंही तंत्रज्ञान देऊ शकत नाही.”

 

—

(लेख समाप्त)
✍️ रिपोर्ट: पोलिस योद्धा विशेष न्यूज एडिटर
📅 संदर्भ वर्ष: १९९६
📍 स्थान: बेंगळुरू, कर्नाटक

—

> “ही कथा प्रत्यक्ष न्यायालयीन नोंदींवर आणि माजी पोलीस अधिकारी अब्दुल अजीम यांच्या तपासावर आधारित आहे.”

Editor’s Note

हा लेख “पोलिस योद्धा” न्यूज पोर्टलसाठी तयार करण्यात आलेला आहे.
या लेखातील तपास कथा मुख्यतः पुढील स्रोतांवर आधारित आहे:

Indian Express मधील वृत्त (बेंगळुरूतील ब्रिटिश पर्यटक हत्या तपास)

विविध सार्वजनिक अभिलेख आणि वृत्तनिहाय माहितीसंग्रह

माजी पोलिस अधिकाऱ्यांच्या तपास अहवालातील प्रमुख तपशील

लेखात वापरलेली नावे (उदा. James William Stuart, Abdul Azeem / Azim, Mahadevaiah इ.) विविध स्त्रोतांमध्ये किंचित भिन्न रूपाने आढळतात; आम्ही सर्वसामान्य आणि स्वीकारलेल्या रूपांमध्ये नावे समाविष्ट केली आहेत.
जर वाचकांना या प्रकरणाशी संबंधित अधिक शास्त्रीय किंवा न्यायालयीन दस्तऐवज पाहिजे असतील, तर कृपया अधिकृत पोलीस रेकॉर्ड किंवा न्याालयीन नोंदी तपासा.

आपल्या अभिप्रायांसाठी स्वागत आहे.
— पोलिस योद्धा संपादक मंडळ

—